اهل بیت

در شماره نخست از مقاله حاضر به نحوه حضور فضه نوبیه در مدینه و آشنایی وی با فضایل اهل بیت و تاثرات روحی برگرفته از آنان پرداختیم، در این شماره به حضور جدی فضه در کنار اهل بیت(ع) درسخت ترین شرایط اجتماعی سیاسی پرداخته، لحظه لحظه او را با خاندان نور، بویژه حضرت فاطمه(س)، به نظاره خواهیم نشست.

در شماره های پیشین با نحوه حضور فضه در مدینه، خدمتگزاری و همراهی وی با اهل بیت و شهادت فاطمه(س) آشنا شدیم و اینک به تشکیل خانواده، تربیت فرزندان، امتیازات فردی و استفاده از آن برای تبلیغ آرمانهای اهل بیت(ع) می پردازیم.

«نهج البلاغه » دفتر سترگی است که گنج های معرفتی و درس های بسیاری را در بردارد که با مطالب اساسی اعتقادات و بسیاری از شاخه های آن آغاز می شود و تا[بیان]بسیاری از قضایای دینی و ریشه دانش ها، حقایق تاریخ، آداب نیکو و مکارم اخلاق و [نیز] اصول و مطالب اولیه سیاست، فنون و احکام جنگ، شیوه های اداری و سازماندهی، قانون و قواعد آموزش و پرورش و دیگر گونه های ...

واقعیت آن است، سئوالی که هر از چند گاه بر ذهن و زبان برخی از برادران ما در دیگر فِرق اسلامی جاری می شود، مسئلۀ «مصحف فاطمه» و یا به تعبیر ایشان «قرآن شیعه» است؛ اینکه حقیقت مصحف مذکور چیست و اکنون در کجاست؟ آیا براستی «شیعه می گوید: چند کتاب آسمانی غیر از قرآن مجید و پس از آن، بر ائمّۀ آنان نازل شده است

الَّذینَ ینْفِقونَ أموالَهُم بِاَّلیلِ وَالنَّهارِ سِرّاً وَعلاَنیةً فَلَهُم أجْرُهُم عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلاَخوف عَلَیهِم وَلاهُمْ یحْزَنونَ

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «هرکس می خواهد نوح را در عزم و اراده اش، آدم علیه السلام را در آگاهی اش، ابراهیم علیه السلام را در بردباری اش، موسی علیه السلام را در زیرکی و تیزهوشی اش و عیسی علیه السلام را در پارسایی و پرهیزگاری اش بنگرد، به علی بن ابی طالب علیه السلام نگاه کند».

چهارمین دوره از حیات امام علی(ع) که ربع قرن ادامه داشت، دوران بعد از رحلت پیامبر(ص) و کنارگیری امت از امام(ع) و محرومیت امام از منصب الهی و رهبری و زعامت جامعه اسلامی است; که بر اثر شرائط خاص آن عصر حضرت ناگزیر از سکوت و کناره گیری از صحنه اجتماع شد; با این همه در شرائط مناسب از بیان حقائق و احقاق حق خود و خاندانش خودداری نکرد; و بارها برای تبین ج ...

«قُل لا یَستوی الخَبیثُ و الطَّیِّبُ و لَو اَعْجَبَکَ کَثرةُ الخبیثِ فاتّقُوا اللّه َ یا اولیِ الالبابِ لَعَلَّکُم تُفلِحُونَ».

مسابقه «غدیر» و «عیدگرفتن » این روز مقدس، به زمان پیامبراکرم(ص)می رسد. در دوران ائمه دیگر نیز این سنت دینی ادامه داشته و امینان وحی الهی، همچون امام صادق(ع)و امام رضا(ع)آن را آشکار ساخته و یادش را گرامی و زنده نگه می داشتند.

غدیر از اساسی ترین برنامه های پیامبر خدا(ص) برای دوام و عزت و شکوه اسلام و قرآن بود. او در بازگشت از حجة الوداع آخرین رسالت خویش را انجام داد. زیرا خدایش فرموده بود: